Linda van Os (co-teacher)
Bakfietsjuf
06 33941148Expertises
Doelgroepen
Socials
Co-teachers?
De co-teachers zijn cultuurprofessionals die bij Kunstloc Brabant een intensieve training coachende vaardigheden gevolgd hebben. Ze gaan (in aanvulling op de trainers) in de klas met de leraar aan het werk, meestal in een coachende rol. Ze hebben veelal een kunstvakopleiding gevolgd, maar in ieder geval expertise op het gebied van cultuuronderwijs.
Even voorstellen
Mijn naam is Linda van Os. Naast mijn beeldende vakopleiding en de Pabo heb ik meer dan tien jaar werkervaring opgebouwd in het basisonderwijs. Inmiddels werk is al geruime tijd als zzp’er en verzorg ik training, workshops en coaching voor het onderwijs. Ook ben ik werkzaam in de vrijetijdssector en geef ik op mijn eigen atelier cursussen op gebied van schilderen en mixed-media.
Co-teaching betekent voor mij …
Samen op zoek gaan naar vragen en antwoorden. Wat wil jij dat er gebeurt in je groep? Welke groei wil je zien? Wat is daar voor nodig? Samen gaan we ondervinden wat er zoal mogelijk is en hoe dat er in de praktijk uit kan zien. Ik ben graag op de werkvloer, dit is tenslotte de plaats waar het moet gebeuren! Zelf handelen en zelf ervaren kan zowel inzicht als verdieping brengen.
Mijn drijfveer als coach binnen cultuureducatie
Ik word blij van kunst en cultuur. Ik laat me raken door mooie dingen. Ik kom in beweging, zowel mijn buitenkant als binnenkant. Graag neem ik ook anderen mee in dit proces. Jezelf toestaan en ruimte maken. Als je iets nieuws schept geeft dat vreugde en dat proces ervaar ik als pure rijkdom. Er zijn uiteraard meerdere wegen om dit tot stand te laten komen. Mijn voorkeur gaat uit naar beeldend werk! Het kan door de juiste materialen en technieken aan te reiken, prikkelende vragen te stellen, kunst te bekijken of een andere inspiratiebron aan te boren zoals bijvoorbeeld de natuur.
Scholen stellen mij vragen als
- Hoe begeleid ik kinderen in een creatief proces?
- Hoe zorg ik dat kinderen zelf met antwoorden en oplossingen komen?
- We willen graag de taalontwikkeling ondersteunen, wat kan cultuureducatie hier in betekenen?
- We werken met thema’s uit Jeelo! Hoe zien dan de beeldende lessen eruit?
- Hoe gaan we van product- naar procesgericht werken?
- Welke materialen en technieken passen bij het jonge kind?
- Ik wil niet meer met voorbeelden werken, maar wat dan wel?
Een voorbeeld waarmee ik aan de slag ben gegaan
Er is een wens op school: ze willen meer ruimtelijk werk maken. In een training voor leerkrachten gaan we hiermee aan de slag. Ruimtelijke werk kun je maken met materialen die van zichzelf al ruimte bezitten, bijvoorbeeld klei of hout. Maar je kunt ook ruimte creëren vanuit 2D materialen. Voor deze laatste optie kies ik. We gaan aan de slag met stroken papier. De eerste vraag in dit proces is: hoe maak ik ruimte? Al handelend komen we tot antwoorden: vouwen, rollen, kreukelen, stapelen…… Nadat we deze begrippen hebben verkend gaan we op zoek naar constructie mogelijkheden. Kinderen grijpen graag naar de lijmpot. Maar er zijn zoveel manieren die ook geschikt zijn, bijvoorbeeld inkepingen maken, zodat je papier in elkaar kan schuiven. Door de vraagstelling komen mensen zelf al met een aantal oplossingen en ook ontdekken ze mogelijkheden door goed om zich heen te kijken. Mijn doel is samen oplossingen genereren. Leren is immers ook van en met elkaar leren. Het proces van divergeren voed ik nog iets meer door de kunst af te kijken bij architecten. Hoe zorgen zij voor ruimte? Heeft die ruimte een functie? Begrippen als stevigheid, balans en stijl komen aan de orde. Nadat we op verschillende wijze kennis hebben opgehaald komt het proces van convergeren. Leerkrachten maken (in groepjes) hun eigen bouwwerken. Ze gebruiken de inspiratie uit de ‘echte’ wereld (architectonische bouwwerken) en hun eigen ervaring die ze hebben opgedaan in de eerste fase.
In verschillende stappen zijn we tot ruimtelijk bouwen gekomen. Niet n.a.v. een voorbeeld, niet door oplossingen die ik heb bedacht, maar echt vanuit hen zelf. Met de hele groep verzamelen we allerlei ‘ingrediënten’, daarna zijn de leerkrachten zelf aan zet om te creëren en te scheppen.
In dit team ligt nu een stevig fundament waarop ze zelf kunnen gaan variëren. Leerkrachten hebben ervaren dat ze geen antwoorden nodig hebben, maar voeding mogen geven (zoals in een rekenles, daar geef je ook geen antwoorden). Hiermee kan de maker aan de slag. We hebben samen iets neergezet waarop we letterlijk en figuurlijk kunnen verder bouwen. In de co-teaching kun je dan verder kijken wat je als leerkracht nodig hebt om dit toe te passen in je eigen groep.
Een mooi moment dat me altijd bijblijft
Mijn werk bestaat uit heel veel mooie momenten. Wat me keer op keer raakt is als deurtjes geopend worden. Als ik verbazing en verwondering zie in de ogen. Momenten van nieuwe mogelijkheden en verbindingen!